Van parkeerplaats naar roggeakker

Op het pleintje (dat nog een naam behoeft merk ik nu) tussen de Anna Blamanweg en de Hendrik Marsmanweg, het Jan Jacob Slauerhofpad en het Bertus Aafjespad kwam een parkeerplaats vrij; daar onder de nog jonge walnoot. Het zand onder de tegels werd door Terra Bella netjes bedekt door fijne donkere aarde. Toen ik dat zag kwam een mooi plannetje in me op: daar een akkertje maken!

Perfecte plek want zandige grond, maar nog wel kaal. Toen ik uiteindelijk alles goed bedacht had kon, na goedkeuring van Terra Bella, het werk beginnen: eerst een omheininkje bouwen voor de duidelijkheid en de grond klaar maken, los maken en wieden. Half oktober heb ik samen met de kinderen rijtjes getrokken en heel dun rogge gezaaid. Mijn wilde akkerkruidenzaadmengsel heb ik er toen zo overheen gegooid. En wat blijkt nu: Ik kom terug van een hele fijne herfstvakantieweek en de rogge is al opgekomen! Goed kijken hoor, het is nog maar een iel sprietje waar we een roggekorrel in de grond hebben achtergelaten. Maar wat kan ik het al prachtig vinden!
Natuurlijk hopen we zo dat er in de zomer volgend jaar een prachtig akkertje zal zijn met lange aren wuivend in de wind en gesteund door fijne akkerkruiden: klaproos, korenbloem, bolderik, kamille, spiegelklokje, bolderik, bilzenkruid, akkerviooltje, -leeuwenbek, -vergeet-me-nietje en nog veel meer akkerkruiden! Ik zie het al voor me en geniet er al van. Ik hoop dat velen hiervan zullen genieten!

Florence Deru (Bertus Aafjespad)